Koralik po krzyżyku. Wezwanie Ducha Świętego . Ojciec z nieba da Ducha Świętego tym, którzy Go proszą (Łk 11,13) Siedem części po trzy koraliki 1. Bądź uwielbiony, Boże Duchu Święty, i przyjdź do nas w darze mądrości. Ojcze nasz… Zdrowaś Maryjo… Chwała Ojcu… 2. Bądź uwielbiony, Boże Duchu Święty, i przyjdź do nas
Zdobywanie religijnej wiedzy nie kończy się wraz z przyjęciem Pierwszej Komunii Świętej czy – najpóźniej – po przyjęciu sakramentu bierzmowania. Poznawszy podstawy, powinniśmy potem stale znajomość prawd wiary i Słowa Bożego odnawiać i pogłębiać, by gmach wiary dziecięcej i młodzieńczej mógł stać się z czasem budowlą o trwałych i nienaruszalnych fundamentach. Taką budowlą, która pozwoli nam przetrwać różne życiowe burze, którą nie zachwieją żadne wichry wzniecane przez coraz to nowsze ateistyczne ideologie. „Moc Ducha Świętego” to książka, która w budowaniu gmachu wiary dojrzałej, niezachwianej i rozumnej ma pomóc. Ks. prof. Janusz Królikowski nadał jej charakter przystępnie i mądrze napisanego katechizmu, który można nazwać także przewodnikiem. Jest adresowana nie tylko do każdego bierzmowanego, ale do każdego wybierzmowanego katolika. Autor przekonuje bowiem, że sakrament bierzmowania jest „dla ludzi chcących osiągnąć dojrzałość. Jest on uzdolnieniem do bardziej odpowiedniego i zdecydowanego życia duchowego, które jest odpowiedzialnie uznane za cel życiowy człowieka. Bóg w Duchu Świętym wychodzi naprzeciw człowiekowi, aby stawał się on człowiekiem według wyższej miary”. Książka ks. prof. Królikowskiego to kompendium wiedzy o Duchu Świętym, o znaczeniu Jego darów i ich rozumieniu w świetle Ośmiu Błogosławieństw. To przewodnik dla każdego wierzącego. Postęp techniczny i technologiczny przynoszą wciąż nowe wyzwania i katolikowi często trudno jest ocenić je w świetle wyznawanej wiary – oprzyjmy się zatem na prawdach wyjaśnianych przez katolickiego księdza, profesora i wykładowcę teologii. Ks. prof. Królikowski opiera się zarówno na Piśmie Świętym, jak i na Tradycji, przywołuje myśli najważniejszych teologów w dziejach Kościoła łącznie ze św. Janem Pawłem II, przypomina piękne modlitwy do Ducha Świętego. To książka oficjalnie dopuszczona do nauczania religii, ale i do stałego z nią obcowania – czytania, rozmyślania, zastanawiania się i stosowania w codziennym życiu. Trzeba, by wyznawane od ponad dwóch tysięcy lat prawdy Chrystusowej wiary nie uległy zapomnieniu lub zubożeniu. Trzeba być jak często przywoływany w tej pięknie wydanej, bogato ilustrowanej książce św. Jan Paweł II – bardziej podobać się Panu Bogu, który ustanowił prawa niezmienne i sprawdzone, aniżeli ludziom, którzy są chwiejni i skłonni do ulegania szybko przemijającym Otrzymacie moc Ducha i będziecie świadkami Chrystusa „Poufałość wobec Boga i niewzruszoność wobec zła, trwanie w szczęśliwości jest w mocach Ducha”. Święty Bazyli Wielki (329/330–379)1 „Kto żyje z Ducha Chrystusowego, jeżeli nie Ciało Chrystusowe? […] Ty chcesz także żyć z Ducha Chrystusa? Bądź wobec tego w Ciele Chrystusa”. Święty Augustyn (354–430)2 „[Duszo], kochaj Boga Ducha Świętego słodko, który cię tak często miłosiernie pocieszając, odkupił z grzechu i umocnił w dobrym”. Święty Bonawentura (ok. 1217–1274)3 „[Dary Ducha Świętego] nie tylko są nieodłączne od miłości, lecz ściśle mówiąc, są jej głównymi właściwościami i przymiotami”. Święty Franciszek Salezy (1567–1622)4 „Nabożeństwo nasze do Ducha Świętego powinno być pierwszym wśród wszystkich nabożeństw”. Święty Paweł VI (1897–1978)5 „Jesteśmy […] w naszej epoce na nowo wezwani odwieczną, ale zawsze nową wiarą Kościoła, aby zbliżyć się do Ducha Świętego-Ożywiciela. […] Jest On Osobą Boską, która znajduje się w centrum wiary chrześcijańskiej i jest źródłem i mocą odnowy Kościoła”. Święty Jan Paweł II (1920–2005)6 „Pamiętam, że Ojciec dał mi kiedyś książeczkę do nabożeństwa, w której była modlitwa do Ducha Świętego. Powiedział mi, abym tę modlitwę codziennie odmawiał. Tak też staram się czynić” – to wyznanie papieża świętego Jana Pawła II (1920–2005)7 zasługuje na naszą uwagę, gdy chcemy wejść w tajemnicę i rzeczywistość sakramentu bierzmowania i nauczyć się nim owocnie żyć. Można powiedzieć, że był to papież, którego pontyfikat wyrósł z modlitwy, zwłaszcza z modlitwy do Ducha Świętego złączonej z prośbą o Jego dary. Z okazji pięćdziesiątej rocznicy święceń kapłańskich święty Jan Paweł II pisał: „Modlitwa o dary Ducha Świętego towarzyszyła mi od wczesnej młodości i w dalszym ciągu jestem jej wierny”8. Niewątpliwie w tej modlitwie odsłania się tajemnica jego wielkości i głębokiej przemiany duchowej, której dokonał w Kościele i w świecie. W jednej z wypowiedzi święty Jan Paweł II stwierdził, że modlitwa do Ducha Świętego podana mu przez ojca stała się jego największym i najbardziej twórczym i przemieniającym odkryciem duchowym. Takiego odkrycia potrzebujemy dzisiaj w Kościele wszyscy, dlatego zachodzi potrzeba odnowionego w swojej gorliwości zwrócenia się do sakramentu bierzmowania. W jego kontekście modlitwa do Ducha Świętego nabiera właściwej wymowy i staje się skuteczna, co znaczy, że przynosi duchowe rezultaty. Aby – podobnie jak młody Karol Wojtyła – dokonać odkrycia Ducha Świętego, potrzebujemy oprócz działania łaski Bożej, która zawsze jest pierwsza, inspiracji zewnętrznej. Mogą jej dostarczyć rodzice, katecheci, kaznodzieje, spotkani ludzie. Może jej też dostarczyć sięgnięcie do prostego narzędzia, którym jest zwyczajny katechizm, a jednak zarazem jedna z najważniejszych książek, którą wynalazł człowiek wierzący, troszczący się o rozwój wiary i Kościoła. Święty Tomasz z Akwinu (zm. 1274 r.) pisał: „Wiara zasadniczo rodzi się w sposób wlany, to znaczy przez chrzest. Określenie jej płynie jednak z przepowiadania w ten sposób, że człowiek uczy się swojej wiary przez katechizm”9. Katechizm jest po prostu przewodnikiem chrześcijanina. Na wiarę składają się dwa bardzo różne czynniki, które działają też w zróżnicowany sposób. Obydwa są jednak niezbędne. Pierwszy – to działanie samego Boga, Jego łaska wraz z cnotami boskimi, czyli wiarą, nadzieją i miłością. Drugi – to czerpiące swoją powagę od Chrystusa nauczanie powierzone Apostołom, nauczycielom wiary, papieżowi i biskupom, którego echem jest cały Lud Boży. Syntezę nauczania kościelnego, czyli tego drugiego czynnika, otrzymujemy do dyspozycji w katechizmach. Dlatego odwoływanie się do nich w naszej wierze jest czymś podstawowym i niezastąpionym. Katechizm nie jest książką dla dzieci, ale dla każdego chrześcijanina, i to przez całe życie. W tym miejscu zostaje zaproponowany przewodnik, będący właściwie „katechizmem bierzmowanych”, przeznaczony zarówno dla tych, którzy przygotowują się do przyjęcia sakramentu bierzmowania, jak również dla tych, którzy go już przyjęli i chcą z niego teraz owocnie korzystać w swoim życiu duchowym. Ten sakrament dawany jest raz na zawsze, ale życie nim musi się stale odnawiać i pogłębiać, gdyż tylko w ten sposób nie zestarzeje się i będzie ciągle bijącym źródłem żywotności duchowej. Miał więc rację święty Ambroży, gdy podkreślał, że katecheza po przyjęciu sakramentu jest o wiele ważniejsza niż ta, którą prowadzi się przed jego przyjęciem. Do nowo ochrzczonych mówił: „Teraz czas nakazuje mówić o tajemnicach i wyjaśnić istotę sakramentów. Gdybyśmy przed chrztem uznali za właściwe przekazanie tej wiedzy ludziom jeszcze niewtajemniczonym, mogłoby to uchodzić raczej za zdradę aniżeli za pouczenie. Światło tajemnic zresztą lepiej przenika do tych, którzy nie otrzymują poprzednio jakiegoś wyjaśnienia”10. To samo można powiedzieć o sakramencie bierzmowania. Wiara, w tym także bierzmowanie jako jej element sakramentalny, domaga się pogłębionego poznania. Oznacza to, że trzeba się jej po prostu stale uczyć, poznawać jej treści i sposoby wyrażania się, aby odnosić ją do siebie i do swoich poczynań. „Nie ma milszego pokarmu dla duszy nad poznanie prawdy” – mówił starożytny pisarz chrześcijański Laktancjusz (zm. 330 r.)11. Kontynuując tę wypowiedź, możemy powiedzieć, że nie ma nic wznioślejszego i zarazem bardziej użytecznego niż poznanie prawdy o Bogu i o relacji do Niego człowieka, które jest jego życiodajnym pokarmem. Ważnym elementem uczenia się wiary jest odniesienie do tych, którzy nas w niej poprzedzili. Dlatego przywołujemy tu postacie wielu świętych, czerpiąc także z ich myśli, w których wyrażali oni swoją wiarę i swoje doświadczenia duchowe, do których doprowadziła ich wiara. Są oni „artystami” wiary. Warto więc zapatrzeć się na zostawione przez nich dzieła, promieniujące stale żywotnością i aktualnością, nawet jeśli narodziły się wiele wieków temu. Za szczególnego przewodnika naszych refleksji obieramy wspomnianego już świętego Tomasza z Akwinu, wielkiego mistrza duchowego, który skutecznie prowadził przez życie nieskończoną liczbę wierzących. Niniejszy przewodnik odbiega treścią od tych rozpowszechnionych dzisiaj katechizmów dla bierzmowanych, które powszechnie proponuje się i wykorzystuje w ramach przygotowania do przyjęcia tego sakramentu. Przedstawiają one, owszem, jakąś syntezę wiary, ale na ogół mało udaną i tym samym nieskuteczną z formacyjnego punktu widzenia, bo sprowadzoną jedynie do zestawu pytań i odpowiedzi. Niejednokrotnie pytania i odpowiedzi dotyczą treści, których nie uwzględnia program nauczania religii, a właściwie rzecz biorąc, ograniczają się do abstrakcyjnych formułek, które niewiele wyjaśniają i nie formują. Tradycyjna zasada katechetyczna i formacyjna, szeroko obecna już w starożytnych katechezach mistagogicznych, to znaczy polegających na wyjaśnianiu poszczególnych elementów i słów obrzędu, za pośrednictwem których jest sprawowany sakrament, stwierdza, że przygotowanie do przyjęcia któregoś z sakramentów powinno odpowiadać jego naturze. Powinno zatem wyjaśniać, czym dany sakrament jest, oraz pokazywać, w jaki sposób korzystać z niego w codziennym życiu chrześcijańskim. Kierując się tą zasadą, zostanie tutaj wyjaśnione, czym jest bierzmowanie, a następnie zostanie zwrócona uwaga, w jaki sposób jego duchową moc włączyć w chrześcijańskie dążenie do dojrzałości duchowej, której wypełnieniem jest świętość. *** Składam w tym miejscu podziękowanie księdzu Piotrowi Turkowi, katechecie z Dębicy, który w ubiegłym roku zainteresował się proponowanym tutaj ujęciem bierzmowania i przygotował cykl rozmów na temat darów Ducha Świętego, owocnie proponując je na YouTube kandydatom do bierzmowania nie tylko z Dębicy. Dziękuję jego uczniom: Katarzynie Wiercioch, Martynie Kosibie, Gabrieli Cyganowskiej i Michałowi Klipie, którzy jako pierwsi czytali niniejszy przewodnik bierzmowanych, nanosili uwagi i stawiali pytania, aby był on dostosowany do możliwości i wrażliwości przygotowujących się do bierzmowania i tych, którzy po jego przyjęciu chcą niejako uruchomić łaskę, której on udziela. Nie byłoby tego przewodnika bez inicjatywy pana Adama Sosnowskiego, który jako pierwszy poważnie zainteresował się sprawą wydania nowego „katechizmu bierzmowanych”, czego nie uczynili, przywiązani do starych schematów, odpowiedzialni za nauczanie religii i katechizowanie, mimo że takie propozycje wielokrotnie słyszeli. Dziękuję mu za tę inicjatywę. Oby wydała spodziewane owoce!
Spójrzmy na kilka podstawowych tekstów ze Starego Testamentu, które opowiadają nam o działaniu Ducha Świętego. Pomogą nam lepiej zrozumieć, kim Duch Święty jest i uwrażliwić nas na te określenia, którymi odnośnie do Ducha Świętego posługuje się Nowy Testament.
Tekst modlitwy: Hymny do Ducha Świętego Przybądź, Duchu Święty, Spuść z niebiosów wzięty Światła Twego strumień. Przyjdź, Ojcze ubogich, Przyjdź, Dawco łask drogich, Przyjdź, światłości sumień. O najmilszy z gości, Słodka serc radości, Słodkie orzeźwienie! W pracy Tyś ochłodą, W skwarze żywą wodą, W płaczu utulenie. Światłości najświętsza, Serc wierzących wnętrza Poddaj Twej potędze. Bez Twojego tchnienia Cóż jest wśród stworzenia, Jeno cierń i nędze. Obmyj, co nieświęte, Oschłym wlej zachętę, Ulecz serca ranę. Nagnij, co jest harde, Rozgrzej serca twarde, Prowadź zabłąkane. Daj Twoim wierzącym, W Tobie ufającym Siedmiorakie dary. Daj zasługę męstwa, Daj wieniec zwycięstwa, Daj szczęście bez miary. O Stworzycielu, Duchu, przyjdź, Nawiedź dusz wiernych Tobie krąg, Niebieską łaskę zesłać racz Sercom, co dziełem są Twych rąk. Pocieszycielem jesteś zwan, I Najwyższego Boga dar, Tyś namaszczeniem naszych dusz, Zdrój żywy, miłość, ognia żar, Ty darzysz łaską siedemkroć, Bo moc z prawicy Ojca masz, Przez Boga obiecany nam, Mową wzbogacasz język nasz. Światłem rozjaśnij naszą myśl, W serca nam miłość świętą wlej, I wątłą słabość naszych ciał Pokrzep stałością mocy Twej. Nieprzyjaciela odpędź w dal I Twym pokojem obdarz wraz. Niech w drodze za przewodem Twym Miniemy zło, co kusi nas. Daj nam przez Ciebie Ojca znać, Daj, by i Syn poznany był, I Ciebie, jedno tchnienie Dwóch, Niech wyznajemy z wszystkich sił. Niech Bogu Ojcu chwała brzmi, Synowi, który zmartwychwstał, I Temu, co pociesza nas, Niech hołd wieczystych płynie chwał. Amen. Wykonanie (nagrania audio): Hymny do Ducha Świętego Poznaj inne modlitwy Hymny do Ducha Świętego5 (100%) 1 vote[s]
przybĄdŹ i napeŁnij serca nasze. CHROŃ NAS OD WSZELKIEG #litaniadoduchaświętego #modlitwadoduchaświętego #duchświętymodlitwyPIĘKNA LITANIA DO DUCHA ŚWIĘTEGO.
Subiektywna lista przebojów do Ducha Świętego może być inspiracją do modlitwy w czasie oktawy Zesłania Ducha najlepsze wykonania pieśni tradycyjnych i nowoczesnych. To zestawienie może być inspiracją do przygotowania czuwania w wigilię Zesłania Ducha Świętego lub modlitwy w czasie oktawy.„Hymn do Ducha Świętego” – sł. i muz. tradycyjnePochodzący z IX w. hymn przypisywany mnichowi benedyktyńskiemu, Hrabanowi Maurowi. W uroczystość Zesłania Ducha Świętego oraz 1 stycznia w uroczystość Świętej Bożej Rodzicielki Maryi można uzyskać odpust zupełny za publiczne odmówienie tego hymnu, a każdego innego dnia roku odpust cząstkowy. Jest wykonywany podczas ważnych liturgii, takich jak święcenia kapłańskie, śluby czy polska:Chorał gregoriański (łacina):„Veni Sancte Spiritus” – Taizé (solo Sekwencja do Ducha Świętego) Pieśń znana wszystkim przyjaciołom francuskiej wspólnoty Taizé. Chór powtarza prostą melodię stworzoną przez dwa akordy, na której tle wybrzmiewa śpiewana przez solistów sekwencja do Ducha Świętego. Słowa i tradycyjna gregoriańska melodia sekwencji pochodzą prawdopodobnie z XIII w. W tym wykonaniu słowa „Przybądź, Duchu Święty, spuść z niebiosów wzięty…” wykonywane są do melodii ułożonej przez Jacques’a Berthiera. Sekwencja przeznaczona jest na uroczystość Zesłania Ducha Świętego, śpiewana przed aklamacją „Alleluja”.„Duchu Święty, wołam przyjdź” – sł. i muz. Ewa SzymczykowskaPieśń wykonywana na wielu czuwaniach modlitewnych. Obecna w większości polskich śpiewników religijnych. Kto jej nie zna…?„Duchu Święty, o przyjdź” – Wspólnota Miłości Ukrzyżowanej, sł. i muz. Marcin GajdaKolejna pieśń pochodzi z płyty „Paschalny deszcz” nagranej w 1996 r. przez Wspólnotę Miłości Ukrzyżowanej ze Szczecina. Pieśń szczególnie znana we wspólnotach Odnowy w Duchu Świętym. Spokojna, medytacyjna, prowadząca do modlitwy uwielbienia w darze języków (słyszanej w ostatnich minutach nagrania).„Wzywam Cię, Duchu, przyjdź” (Hear our prayer) – HillsongPieśń zaczerpnięta z protestanckiej wspólnoty i zespołu Hillsong United, pochodzącego z Australii. Nagrana w 1999 r. na pierwszym albumie zespołu zatytułowanym „Everyday”. Zakorzeniła się w polskim Kościele we wspólnotach charyzmatycznych, doczekawszy się swojego polska:Wersja oryginalna:„Duchu Święty, tchnienie Ojca” – zespół Deus Meus, sł. i muz. Ewa StanisławskaRodzimy zespół występujący między innymi podczas spotkania z Janem Pawłem II w Gliwicach w 1999 r. Piosenka pochodzi z ostatniej płyty „Wniebowianki” nagranej w 2012 r.„Przybądź, Święty” – zespół niemaGOtu, sł. i muz. J. BlycharzWszystko zaczęło się od wygrania konkursu na hymn Światowych Dni Młodzieży w Krakowie w 2016 r. Utworem „Błogosławieni miłosierni” zespół niemaGOtu rozpoczął swoją działalność. Charakterystyczne folkowe brzmienie wokalistki Aleksandry Maciejewskiej można usłyszeć także w tej medytacyjnej pieśni do Ducha Świętego.„Ogniu, posól nas” – muz. Leszek Kwiatkowski, LednicaPieśń towarzyszyła II Ogólnopolskiemu Spotkaniu Młodych LEDNICA 2000 w 1998 r., w którym uczestniczyło około 40 tysięcy osób. Dzieło rosło z roku na rok, organizowane przez legendarnego dominikanina, o. Jana Górę. Jego nagła śmierć w 2015 r. nie zakończyła spotkań, na których w kolejnych latach zbierało się 80, 90 i 100 tys. osób. Pieśń nawiązuje do symbolu Ducha Świętego, jakim jest ogień.„Przyjdź, Duchu Święty, napełnij me serce miłością” – sł. i muz. Paweł BębenekZakorzeniona w scholach dominikańskich, a dzięki organizacji Warsztatów Muzyki Liturgicznej pieśń wybrzmiewa w wielu kościołach w Polsce. Kompozytor i dyrygent Paweł Bębenek tworzy piękne utwory na chór wielogłosowy z orkiestrą.„Niech nas ogarnie łaska Pana” – sł. i muz. Piotr PałkaAutorem pieśni jest współpracujący z Pawłem Bębenkiem kompozytor i dyrygent Piotr Pałka, tworzący w podobnym stylu muzycznym. Wielokrotnie powtarzana fraza muzyczna, charakterystyczna dla ostinata, zapada w pamięć i w serce. Utwór został napisany w 1993 r. na wigilię Zesłania Ducha także:7 darów Ducha Świętego. Czy na pewno wszystkie w tobie działają?Czytaj także:Modlitwa do Ducha Świętego, którą Jan Paweł II odmawiał do końca życia
Sekwencja o Duchu Świętym . Przybądź, Duchu Święty, Spuść z niebiosów wzięty Światła Twego strumień. Przyjdź, Ojcze ubogich, Dawco darów mnogich, Przyjdź Światłości sumień! O najmilszy z Gości, Słodka serc radości, Słodkie orzeźwienie. W pracy Tyś ochłodą, W skwarze żywą wodą, W płaczu utulenie.
Modlitwy do Ducha Świętego Hymny do Ducha Świętego Przybądź, Duchu Święty, Spuść z niebiosów wzięty Światła Twego strumień. Przyjdź, Ojcze ubogich, Przyjdź, Dawco łask drogich, Przyjdź, światłości sumień. O najmilszy z gości, Słodka serc radości, Słodkie orzeźwienie! W pracy Tyś ochłodą, W skwarze żywą wodą, W płaczu utulenie. Światłości najświętsza, Serc wierzących wnętrza Poddaj Twej potędze. Bez Twojego tchnienia Cóż jest wśród stworzenia, Jeno cierń i nędze. Obmyj, co nieświęte, Oschłym wlej zachętę, Ulecz serca ranę. Nagnij, co jest harde, Rozgrzej serca twarde, Prowadź zabłąkane. Daj Twoim wierzącym, W Tobie ufającym Siedmiorakie dary. Daj zasługę męstwa, Daj wieniec zwycięstwa, Daj szczęście bez miary. O Stworzycielu, Duchu, przyjdź, Nawiedź dusz wiernych Tobie krąg, Niebieską łaskę zesłać racz Sercom, co dziełem są Twych rąk. Pocieszycielem jesteś zwan, I Najwyższego Boga dar, Tyś namaszczeniem naszych dusz, Zdrój żywy, miłość, ognia żar, Ty darzysz łaską siedemkroć, Bo moc z prawicy Ojca masz, Przez Boga obiecany nam, Mową wzbogacasz język nasz. Światłem rozjaśnij naszą myśl, W serca nam miłość świętą wlej, I wątłą słabość naszych ciał Pokrzep stałością mocy Twej. Nieprzyjaciela odpędź w dal I Twym pokojem obdarz wraz. Niech w drodze za przewodem Twym Miniemy zło, co kusi nas. Daj nam przez Ciebie Ojca znać, Daj, by i Syn poznany był, I Ciebie, jedno tchnienie Dwóch, Niech wyznajemy z wszystkich sił. Niech Bogu Ojcu chwała brzmi, Synowi, który zmartwychwstał, I Temu, co pociesza nas, Niech hołd wieczystych płynie chwał. Amen. Akt poświęcenia się Duchowi Świętemu Duchu Święty, Boski Duchu światła i miłości, Tobie poświęcam mój rozum, serce, wolę i całą moją istotę, teraz i na zawsze. Spraw, aby mój rozum był zawsze posłuszny Twoim natchnieniom i by odkrywał Twoją obecność w Kościele, który Ty nieomylnie prowadzisz. Niech moje serce zawsze płonie miłością Boga i bliźniego, a moja wola niech będzie zgodna z wolą Bożą, aby całe moje życie mogło stać się wiernym naśladowaniem życia i cnót naszego Pana i Zbawcy Jezusa Chrystusa, któremu niech będzie cześć i chwała wraz z Ojcem i Tobą na wieki. Amen. Ojcze nasz i Chwała Ojcu (7 razy) na uproszenie 7 darów Ducha Świętego Ześlij Ducha Twego, a powstanie życie, O. I odnowisz oblicze ziemi. Módlmy się: Duchu Święty, który napełniasz okrąg ziemi i przenikasz tajniki naszych serc, odnów nas swą ożywczą łaską i spraw, abyśmy byli wiernymi świadkami Twojej prawdy. Ty, który mieszkasz w nas, aby wspomagać naszą słabość, ześlij ogień Twej Bożej mocy, aby oczyścił nas, umocnił i obudził tęsknotę za nową ziemią i nowym niebem. Przez Chrystusa, Pana naszego. Amen. Litania do Ducha Świętego Kyrie elejson, Chryste elejson, Kyrie elejson. Chryste usłysz nas, Chryste wysłuchaj nas. Ojcze z nieba Boże – zmiłuj się nad nami. Synu Odkupicielu świata Boże – zmiłuj się nad nami. Duchu Święty Boże – zmiłuj się nad nami. Święta Trójco, Jedyny Boże – zmiłuj się nad nami. Duchu Święty mądrości, zmiłuj się nad nami. Duchu Święty rozumu, Duchu Święty rady, Duchu Święty męstwa, Duchu Święty umiejętności, Duchu Święty pobożności, Duchu Święty bojaźni Bożej, Duchu Święty, Światło Proroków i Apostołów, Duchu Święty, nasz Pocieszycielu, Bądź nam miłościw, przepuść nam, Duchu Święty, Boże. Bądź nam miłościw, wysłuchaj nas, Duchu Święty, Boże. Od zuchwałej ufności w miłosierdzie Boże, wybaw nas, Duchu Święty, Boże. Od wszelkiej rozpaczy o łasce Bożej, Od sprzeciwiania się uznanej prawdzie chrześcijańskiej, Od nieżyczliwości i zazdrości braciom łaski Bożej, Od zatwardziałości serca, Od zaniedbania pokuty aż do śmierci, Od wszelkich złych i nieczystych spraw i myśli, Od nagłej i niespodziewanej śmierci, Od potępienia wiekuistego, Przez cudowną sprawę przy poczęciu Jezusa Chrystusa, Przez Twoje przyjście w językach ognistych, My grzeszni, Ciebie prosimy, wysłuchaj nas, Duchu Święty, Boże. Abyś Kościołem świętym rządzić i zachować raczył, Abyś nas w pobożności i pokorze utwierdzić raczył, Abyś nam stałości i męstwa udzielić raczył, Abyś myśli nasze ku pożądaniu niebieskich rzeczy podnieść raczył, Abyś nas oczyścić i na godne mieszkanie dla siebie poświęcić raczył, Abyś nas w cierpieniach naszych pocieszyć raczył, Abyś nas w łasce swojej utwierdzić i zachować raczył, Abyś nas wszystkich do uczestnictwa w chwale wiekuistej doprowadzić raczył, Abyśmy Ciebie miłowali i dla Ciebie grzechów się strzegli, Baranku Boży, który gładzisz grzechy świata, przepuść nam, Panie. Baranku Boży, który gładzisz grzechy świata, wysłuchaj nas, Panie. Baranku Boży, który gładzisz grzechy świata, zmiłuj się nad nami. Stwórz, Boże, we mnie serce czyste. I odnów we mnie moc ducha. Módlmy się: Wszechmogący, wieczny Boże, wejrzyj na Serce najmilszego Syna swego i na chwałę i zadość-uczynienie, jakie w imieniu grzeszników Ci składa; daj się przebłagać tym, którzy żebrzą Twego miłosierdzia i racz udzielić przebaczenia w imię tegoż Syna swego, Jezusa Chrystusa, który z Tobą żyje i króluje na wieki wieków. Amen.
Przyjdź, Dawco pokoju! Duchu Święty, powierzam się Tobie. Inne modlitwy do Ducha Świętego Z liturgii wschodniej Przyjdź, Duchu czcigodny i wszechmocny, któryś uczynił wszystko. Wszystko trzymasz w swej ręce, Ty, który jesteś ponad wszelką mądrość i moc. Nikt nie może Cię opisać ani pojąć, ani zgłębić.
Przybądź Duchu Święty - pieśń, tekst, wykonanie Pieśń religijna Przybądź Duchu Święty powstała około roku 1200. Pieśń Przybądź Duchu Święty została napisana w łacinie, a jej autorem jest papież Innocenty III. Pieśń Przybądź Duchu Święty śpiewana jest przed Ewangelią w dniu Zesłania Ducha Świętego. Pieśń Przybądź Duchu Święty na język polski przełożył ksiądz Tadeusz Karyłowski, Pieśń Przybądź Duchu Święty nazwana jest również Sekwencją do Ducha Przybądź, Duchu Święty,Spuść z niebiosów wziętyŚwiatła Twego Ojcze ubogich,Przyjdź, Dawco łask drogich,Przyjdź, światłości sumień. 2. O najmilszy z gości,Słodka serc radości,Słodkie orzeźwienie!W pracy Tyś ochłodą,W skwarze żywą wodą,W płaczu utulenie. 3. Światłości najświętsza,Serc wierzących wnętrzaPoddaj Twej Twojego tchnieniaCóż jest wśród stworzenia?Jeno cierń i nędze. 4. Obmyj, co nieświęte,Oschłym wlej zachętę,Ulecz serca ranę!Nagnij, co jest harde,Rozgrzej serca twarde,Prowadź zabłąkane. 5. Daj Twoim wierzącym,W Tobie ufającym,Siedmiorakie dary!Daj zasługę męstwa,Daj wieniec zwycięstwa,Daj szczęście bez miary!
Przybądź, Duchu Święty,Spuść z niebiosów wziętyŚwiatła Twego strumień.Przyjdź, Ojcze ubogich,Przyjdź, Dawco łask drogich,Przyjdź, światłości sumień
Odsłony: 13625 mały modlitewnik Hymny do Ducha Świętego Przybądź, Duchu Święty, Spuść z niebiosów wzięty Światła Twego strumień. Przyjdź, Ojcze ubogich, Przyjdź, Dawco łask drogich, Przyjdź, światłości sumień. O najmilszy z gości, Słodka serc radości, Słodkie orzeźwienie! W pracy Tyś ochłodą, W skwarze żywą wodą, W płaczu utulenie. Światłości najświętsza, Serc wierzących wnętrza Poddaj Twej potędze. Bez Twojego tchnienia Cóż jest wśród stworzenia, Jeno cierń i nędze. Obmyj, co nieświęte, Oschłym wlej zachętę, Ulecz serca ranę. Nagnij, co jest harde, Rozgrzej serca twarde, Prowadź zabłąkane. Daj Twoim wierzącym, W Tobie ufającym Siedmiorakie dary. Daj zasługę męstwa, Daj wieniec zwycięstwa, Daj szczęście bez miary. * * * * * O Stworzycielu, Duchu, przyjdź, Nawiedź dusz wiernych Tobie krąg, Niebieską łaskę zesłać racz Sercom, co dziełem są Twych rąk. Pocieszycielem jesteś zwan, I Najwyższego Boga dar, Tyś namaszczeniem naszych dusz, Zdrój żywy, miłość, ognia żar, Ty darzysz łaską siedemkroć, Bo moc z prawicy Ojca masz, Przez Boga obiecany nam, Mową wzbogacasz język nasz. Światłem rozjaśnij naszą myśl, W serca nam miłość świętą wlej, I wątłą słabość naszych ciał Pokrzep stałością mocy Twej. Nieprzyjaciela odpędź w dal. I Twym pokojem obdarz wraz. Niech w drodze za przewodem Twym Miniemy zło, co kusi nas. Daj nam przez Ciebie Ojca znać, Daj, by i Syn poznany był, I Ciebie, jedno tchnienie Dwóch, Niech wyznajemy z wszystkich sił. Niech Bogu Ojcu chwała brzmi, Synowi, który zmartwychwstał, I Temu, co pociesza nas, Niech hołd wieczystych płynie chwał. Amen.
8fgx4w. 6buekq246i.pages.dev/3476buekq246i.pages.dev/1636buekq246i.pages.dev/3906buekq246i.pages.dev/2106buekq246i.pages.dev/2206buekq246i.pages.dev/306buekq246i.pages.dev/1016buekq246i.pages.dev/3716buekq246i.pages.dev/51
hymn do ducha świętego przybądź duchu święty
